Blog 2 Op weg naar de Wandel- en Fietsdag

Na mijn eerste blog ben ik aan de slag gegaan met het uitpluizen van routes voor de wandeldag en de fietsdag. Via de website van route.nl kun je daarvoor heel eenvoudig zelf routes maken tijdens de kosteloze proefperiode van een week. En als je dan toch een regelmatige gebruiker bent van deze routebouwer dan kan je een abonnement nemen.

Met een paar door anderen gemaakte routes als start ben ik nieuwe routes gaan maken voor de wandeldag. Van korte routes die je in iets meer dan een uur kan lopen naar een flinke route voor de 4Daagse wandelaars die anders in juli de vier dagen rond Nijmegen hadden gelopen. Mocht 18 km nog niet genoeg voor je zijn, dan is er een 32km lange fietsroute die je ook kan wandelen.
En voor de fietsers onder jullie heb ik gedacht aan een rondje om de Klaproos voor de fietsers zonder getraind zitvlak tot aan routes voor de kilometervreters die allang geen zadelpijn meer krijgen. Mocht er dan nog geen route bijzitten die lang genoeg is voor jou als diehard fietser dan kan je zelf met het knooppuntensysteem een nog langere route inplannen.

Met in mijn achterhoofd de schoonheid van de regio rondom Ophemert heb ik variatie gezocht in de uiterwaarden, de boomgaarden, de knusse dorpjes en de weidse uitzichten. Ik heb per dag een vijftal routes kunnen maken die ik helaas 3 dagen later weer kon vergeten. Nieuws in de krant dat de voetveren over de Waal dit jaar niet meer gaan varen omdat ze de Corona-regels niet goed kunnen toepassen. Tja, dan maar weer terug naar de tekentafel en routes maken zonder dat we met de voetveren de Waal moeten oversteken. Met inmiddels wat meer handigheid op route.nl heb ik een mooi setje routes kunnen maken. Mochten de voetveren weer gaan varen, dan trek ik de initieel gemaakte routes wel weer uit de kast. Of ik bewaar deze routes voor een ander moment in dit of volgend jaar.

En dan is het dus tijd om een informatiesheet te maken dat op de website op de activiteitenpagina geplaatst kan worden. Ik wil dat de wandel- en fietsdag meer is dan alleen “op pad” gaan. Er wordt een kleine bijdrage gevraagd om de kosten voor het hapje en drankje te dekken. Je mag een wandel- of fietsmaatje meenemen. Wil je samen met andere vrouwelijke veteranen lopen of fietsen, zorg dan dat je op tijd bent voor het vertrekmoment en sluit bij elkaar aan. Dat geeftt je de gelegenheid elkaar te leren kennen en bij te kletsen. Bij ontvangst en terugkeer bij de blokhut is er wat te drinken. Om het geheel aan te kleden, krijg je wat lekkers mee voor onderweg. Na de routes wilde ik ook nog wat verwennerij organiseren. Daarom gaat de vuurschaal aan, kan Spotify je favoriete veteranensong spelen, neem je plaats op een bankje bij de Koi-vijver, kan je na het wandelen van een bruisend voetenbadje genieten en voor de inwendige mens is er soep of salade (afhankelijk van het weer). Krijg jij ook al beelden bij deze dagen? Ik zie het zo wel gezellig worden: napraten over deze dag of over andere dingen die ons bezighouden, ideeën uitwisselen voor vervolgactiviteiten. Ik hoor gelach en zie dat er foto’s gemaakt worden.

Herken je dat, dat wanneer je ideeën uitwerkt je energieniveau enorm toeneemt, je steeds meer ideeën krijgt en je enthousiaster en enthousiaster wordt. Zo voel ik me ook. Ondanks alle Corona beperkingen zou het een fantastische twee dagen kunnen gaan worden als jij je inschrijft en er als vrouwelijk veteraan bij bent. Wil je een wandelmaatje meenemen of heb je meer enthousiastelingen laat het dan weten via het emailadres En ik verwacht dat er dan ook weer nieuwe ideeën oppoppen voor activiteiten en themabijeenkomsten. 

Ik wens jullie veel gezondheid, veerkracht en succes toe. Tot ziens op 25 juli en/of 15 augustus?

Warme groet,

Jacqueline

P.s. We hebben wel een deelname maximum van 20 personen. Dus vol is vol.

Blog 1 Terugblik

Stichting Thuisbasis de Klaproos een initiatief van en voor vrouwelijke veteranen. Najaar 2019 ben ik gestart met het uitwerken van de plannen en het inschrijven bij de notaris van de stichting.

Ik ben gestart met twee inloopmiddagen waarbij we als vrouwelijke veteranen op zoek gingen naar welke behoeften we hebben als het gaat om thema’s en activiteiten. Daarna is er een themabijeenkomst ingepland “Weggaan en Thuiskomen”.  Helaas was er geen animo voor en hebben we deze geannuleerd.

En ja, natuurlijk ik had plannen voor het eerste half jaar van 2020. Het jaar waarin we 75 vrijheid vieren, waarin we veteranen en anderen die voor onze vrijheid hebben gezorgd extra in het zonnetje gingen zetten. En vooral een jaar voor de persoonlijke verhalen die bij die vrijheid horen. En toen…..

Ja en toen, toen kwam Corona de wereld in. Het weekend van 14-15 maart keerden mijn man en ik terug van een prachtige lange vakantie naar Nieuw Zeeland. Daar hadden we al nieuws gelezen en gehoord over Corona. Nieuws over de verspreiding wereldwijd, over de doden die vielen, de zieken en de maatregelen die in enkele landen al werden genomen. Enorme mazzel dat we dat weekend van 14-15 maart terugkeerden want daarna ging Nieuw Zeeland nagenoeg helemaal op slot en had rondreizen niet meer gekund. Een weekend later hadden we helemaal niet meer kunnen terugvliegen.

Ik had me de terugkeer op Schiphol en thuiskomen vooraf heel anders voorgesteld. Maar door alle maatregelen die er al waren zoals geen handen geven, was er alleen ruimte voor een onwennige tegen de regels in omhelzing, wat ongemakkelijk afstand houden en niet zoals gepland bij vrienden en familie op bezoek om onze reiservaringen te delen. En op maandag 16 maart weer aan het werk: één dag fysiek wel naar het werk, maar alles op afstand en daarna helemaal niet meer fysiek op de werkplek op enkele sporadische uitzonderingen na. Lastig om na vijf weken vakantie de draad weer op te pakken als je je collega’s niet zelf op kan zoeken om bij te praten en af te stemmen. Lastig om mijn moeder bij te staan als ze naar het ziekenhuis moet maar er niemand mee mag en lastig dat ik haar niet mag bezoeken om haar een hart onder de riem te steken. Lastig omdat de Open Nederlandse Harmonie Kampioenschappen afgelast worden en Pieter Aafjes alle voorbereidingen voor niks heeft gedaan. Lastig omdat de sportschool dicht moet en ik de lessen via YouTube moet volgen. Lastig om naar mijn plannen te kijken voor Thuisbasis de Klaproos als die door het verbod om evenementen te organiseren, contact met anderen dan je gezinsleden te mijden en vooral thuis te blijven in het water vallen. Maar bovenal lastig, omdat er mensen ziek worden en sterven door besmetting met een onzichtbaar virus dat ons leven helemaal op zijn kop zet.

Alles: werk, contact met familie en vrienden, sportlessen, muziek maken, zelfs de boodschappen bestellen, alles gaat via email, internet, kaartjes via de post, sociale media, telefoon en via beeldbellen. Voor velen heel herkenbaar deze nieuwe realiteit. En als ik heel eerlijk ben, vond ik het heel onwerkelijk en vooral ook ongemakkelijk. Ik ben toch echt iemand die graag “onder de mensen is”. Ik krijg energie van gesprekken met mensen, van samen werken aan doelen en resultaten en van de inbreng van anderen die allemaal hun eigen kijk hebben op zaken. Maar goed, het was niet anders dus zoals ik gewend ben: schouders eronder, roeien met de riemen die ik heb en werken aan oplossingen.

En voor de activiteiten van Thuisbasis de Klaproos die ik al in potlood gepland had, lag alles stil. Geen wandeltochten tussen de bloeiende fruitbomen in de Betuwe, geen high Vitalitea als combi tussen high tea en vitaliteit en geen officiële opening van Stichting Thuisbasis de Klaproos. Geen stress, want wat in het vat zit, verzuurt niet. Het is nu even wachten op de nieuwe besluiten van het Kabinet en dan ga ik toch beginnen met het plannen van activiteiten in het najaar.

Wat wel kon, was aan de slag gaan met het verder inrichten van de website voor Stichting Thuisbasis de Klaproos. Dus vooral nadenken over wat ik op de website wil opnemen, hoe het eruit moet zien, hoe ik aan genoeg leuke en aansprekende foto’s kom en wat ik voor activiteiten wil opnemen.

Inmiddels ben ik gewend aan het vanuit huis werken, het beeldbellen en met familie levert dat hilarische taferelen op, het alleen de deur uitgaan voor boodschappen, een rondje hardlopen of fietsen en het volgen van sportlessen van de sportschool via het smartboard in de blokhut. Maar goed dat niemand me daar bezig ziet, je zou er kramp van krijgen in je buik- en lachspieren.

Ik hoop dat jullie ook een beetje gewend zijn geraakt aan deze nieuwe realiteit met Corona.

Warme groet,

Jacqueline